بیگ بنگ: هنگامی که به آسمان شب و پر
ستاره نگاه می کنید، با چشم غیر مسلح شمارش هزاران ستاره ی آسمان شب بسیار
سخت است. چند عدد ستاره در جهان وجود دارد؟ آیا قادر به شمارش آنها هستید؟
چشم انداز ایده آل و قابل دسترس، با چشم غیر مسلح در آسمان تاریک ستاره های قدر ۶ میباشد. اما واقعا برای دیدن و شمارش دقیق تعداد کل ستاره ها، نیاز به سفر به هر دو نیمکره شمالی و جنوبی زمین دارید. اما از آنجا که تنها بخشی از آسمان را از هر بخش از زمین قابل مشاهده است این کار بسیار سخت است. اگر شما به آسمان کاملا تاریک دسترسی دارید و می توانید به هر دو نیمکره شمالی و جنوبی سفر کنید، شما قادر به مشاهده ی تعداد ۹ هزار ستاره خواهید بود.
اما با یک دوربین دو چشمی خوب، این تعداد به حدود ۲۰۰ هزار میرسد، و شما می توانید ستاره های قدر ۹ را مشاهده کنید. با یک تلسکوپ کوچک، قادر خواهید بود ستاره های قدر ۱۳ را هم مشاهده کنید و این تعداد به ۱۵ میلیون ستاره می رسد. رصدخانه های بزرگ می تواند به راحتی میلیاردها ستاره را مشاهده کنند.
چه تعداد ستاره در کهکشان راه شیری وجود دارد؟
بیگ بنگ: به گفته ستاره شناسان، کهکشان مارپیچی راه شیری ما گستردگی به اندازه ی ۱۲۰ هزار سال نوری دارد. خورشید ما حدود ۲۷ هزار سال نوری از هسته کهکشان فاصله دارد و در بازوی جبار واقع شده است. ستاره شناسان تخمین می زنند که کهکشان راه شیری حاوی ۴۰۰ میلیارد ستاره در اندازه و روشنایی های مختلف میباشد.
کهکشان راه شیری چند ابرغول ، مانند بتلگئوس یاRIGEL را در خود جای داده است. بسیاری از ستاره ها به طور متوسط به اندازه خورشید ما هستند. اکثریت قریب به اتفاق ستاره ها در کهکشان راه شیری ستاره های کوتوله قرمز هستند که کم وزن و با کسری از روشنایی نسبت به خورشید ما هستند. کهکشان های مارپیچی بسیاری وجود دارد که بیش از یک تریلیون ستاره را در خود جای داده اند و تخمین زده می شود کهکشان های بیضوی شکل غول پیکر هم حاوی ۱۰۰ تریلیون ستاره میباشد و کهکشان های کوتوله کوچک هم حاوی تعداد کمی ستاره هستند.
چه تعداد کهکشان وجود دارد؟
به گفته ستاره شناسان، بیش از ۱۷۰ میلیارد کهکشان در جهان قابل مشاهده ما وجود دارد، که در فضا و جهات مختلف از ما واقع شده است. و به این ترتیب، اگر تعداد ستاره ها ی کهکشان ما را در تعداد کهکشان های قابل رویت جهان ضرب کنیم، به عدد ۲۴^۱۰ ستاره می رسیم. طبق محاسبات ،جهان قابل مشاهده یک جباب در فضایی به اندازه ۴۷ میلیارد سال نوری در تمام جهات است.این مقدار بزرگی جهان را تعریف می کند که می توانیم ببینیم، زیرا همان مدت زمانی است که نور از بیگ بنگ به ما رسیده است.