شهاب سنگ ها چطور در آسمان ظاهر می شوند

شهاب سنگها تکه هایی عموما سرگردان جدا شده از سیارکها، ماه، مریخ و حتی شاید دنباله داران با وزنهای بین چند گرم تا چندین تن هستند که از فضا به زمین می افتند. آسمونی در این مقاله اطلاعات کامل و جالبی در مورد پدیده بارش شهاب سنگ برای شما خوبان تهیه کرده است که در ادامه می خوانید.

«شهاب سنگ ها» (Meteor) ذرات و تکه هاى جداشده از اجرام آسمانى هستند که در فضا پراکنده اند. اندازه ها شهاب ها از یک ریگ کوچک شروع مى شود و در بزرگ ترین حالت به چند صدمتر مى رسد. یک شهاب سنگ مى تواند تکه اى از یک ستاره دنباله دار، یک سیارک و حتى سیارات منظومه خورشیدى باشد. منشاء بیشتر شهاب هایى که با جو زمین برخورد مى کنند قطعات کوچکى از سر یک ستاره دنباله دار هستند. ستاره دنباله دار جرمى است که به دور خورشید مدار بسیار بزرگى دارد. آنها کوه هاى بزرگى از یخ و گاز و غبار هستند که ممکن است از خارج از منظومه خورشیدى مدارشان آغاز شود و تا نزدیکى هاى خورشید برسد.وقتى که یک دنباله دار  در مدار خود به سمت خورشید در حرکت است تحت گرانش شدید خورشید قرار مى گیرد و به خاطر گرماى بسیار خورشید منابع عظیمى از یخ و گاز خود را از دست مى دهد. تکه هایى از ستاره دنباله دار که از آن جدا شده اند به صورت رشته هایى در فضا باقى مى مانند و با اجرامى که در مسیر آنها قرار دارند برخورد مى کنند. هنگامى که زمین در مسیر یکى از این رشته ها برخورد مى کند شهاب هاى آن رشته با جو زمین برخورد کرده و مى سوزند. در این هنگام ما مى توانیم برخورد شهاب ها با جو زمین را به صورت اجرامى نورانى ببینیم که به اصطلاح در حال باریدن هستند.

یک شهاب سنگ  مى تواند قطعه اى از یک سیارک  نیز باشد. تکه هاى شهاب سنگ هایى که از سیارک ها جدا مى شوند بیشتر از جنس آهن و سنگ هستند. تاکنون سیارک هاى تقریباً بزرگى با زمین برخورد کرده اند که از جمله آنها مى توان به حفره معروف بزرگ آریزونا اشاره کرد که حاصل برخورد یک سیارک کوچک در حدود ۲۵ هزار سال قبل است. در سال ۱۹۰۸ نیز شهاب سنگ بزرگى پس از عبور از جو زمین به جنگل هاى سیبرى برخورد کرد و قسمت بزرگى از این جنگل ها را سوزاند.

هر ماهى از سال دوران بارش یک بارش شهابى است. به طور مثال در ماه آذر زمان بارش شهابى جوزایى در صورت فلکى جوزا (Gemini) است و یا ماه مرداد زمان بارش شهابى برساووشى (Perseus) در صورت فلکى برساووش است.این بدین معنا است که در آن ماه عمده شهاب هایى که در آسمان مى بینیم در محدوده آن صورت فلکى قابل مشاهده است. هم اکنون که ما در ماه آبان قرار داریم زمان دوره بارش شهاب هاى اسدى است که در محدوده صورت فلکى شیر(اسد) دیده مى شود.
هر بارش شهابى در یک یا چندین شب به اوج بارش خود مى رسد، یعنى بیشترین مقدار بارش اتفاق مى افتد. رصدگران زمان اوج هر بارش را به صورت روز و ساعت محاسبه مى کنند و میزان بارش شهابى را در یک ساعت به دست مى آورند. (ZHR Zenithal Hourly Rate) میانگین بارش شهاب در طول یک ساعت است که با این حروف اختصارى نشان داده مى شود. به طور مثال گفته مى شود که اوج بارش شهابى برساووشى در شب ۲۲ مرداد و ساعت اوج بارش (بیشترین میزان مشاهده شهاب) ساعت یک بامداد است و ZHR آن ۵۰۰ شهاب است.

ارسال مطلب جدیدبارش شهابى اسدى از جمله مهم ترین بارش هاى شهابى در طول سال است که بازه آن در ماه آبان است و در روزهاى پایانى این ماه بارش به اوج خود مى رسد. محدوده مشاهده بارش هاى اسدى در اطراف صورت فلکى شیر(اسد) است. شهاب هاى اسدى جزء سریع ترین شهاب ها هستند و به همین دلیل به شکل نور سفیدرنگى دیده مى شوند. سرعت این شهاب ها بین ۷۰ تا ۷۵ کیلومتر در ثانیه است.